به نقل از «ایران آنلاین»

اتکا به گذشته اعتماد به آینده

تاریخ انتشار: ۲۱ شهریور ۱۴۰۱ | کد خبر: ۳۵۹۹۲۰۶۳

بیست‌و‌یکمین برگه از ششمین ماه سال به نام سینما و روز ملی سینما است؛ روزی برای تجلیل از جایگاه سینما، شنیدن مطالبه اهالی سینما، نگاهی به مسیر آمده و نظری به چشم‌انداز آینده و پرداختن به سهم ملت از سینما و.... در میان همه اینها اما تکریم بزرگان سینما و آنهایی که سهم زیادی در ساختن خاطرات ما از سینما و البته جایگاه امروز آن دارند، نه تنها دلچسب‌ترین بهانه‌ بلکه تکلیف ‌است.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

روزنامه ایران:   لابد اگر قرار باشد فهرستی از سرمایه‌های ارزنده سینما، تئاتر و فرهنگ ایران‌زمین تهیه کرده و امروز از آنها یاد کنیم، نامی معتبر که در صدر این فهرست قرار می‌گیرد علی نصیریان است؛ مردی که از ستون‌های تئاتر و سینمای ایران است و هر شخصیتی در هر ژانری از فیلم‌های کمدی مثل «آقای هالو» و «جایزه» یا «کفش‌های میرزا نوروز» گرفته تا درام‌های تاریخی مثل «ستارخان»، «کمال‌الملک»، «هزاردستان»، «سربداران» و «شهرزاد» و درام‌های روستایی مثل «گاو»، «آفتاب‌نشین‌ها» و «جاده‌های سرد» تا شخصیت‌های نوآرگونه در تریلرهای جنایی مثل «ناخدا خورشید» ناصر تقوایی و... حاضر شده، به نحو باورپذیری در نقش فرو رفته است.   ​​​​​​​نسل نو اندیشه نو اگر موج نو سینما را مبدأ تحول در سینمای ایران بدانیم، علی نصیریان جزو لاینفک این موج در عرصه بازیگری است. او که علاوه‌ بر بازیگری در سینما از چهره‌های شاخص و پیشگام نمایشنامه‌نویسی مدرن در ایران است و با نمایشنامه‌هایی که نوشته و روی صحنه برده سهم مهمی در ایجاد جریان نوین و متفاوت با نمایشنامه‌های لاله‌زاری در تئاتر ایران در دهه 40 داشته، با اشاره به تاریخچه ورود سینما و تئاتر به ایران، از سهم بزرگ موج نو سینما برای ایجاد تغییر و رفتن به مسیر تعالی سینما به «ایران» می‌گوید: « در بین فیلمفارسی‌ها هم که جزئی از تاریخچه و سینمای ما است فیلم‌های خوب پیدا می‌شد ولی آن نگاه بین‌المللی به سینما یعنی تکنیک و ساختارهای سناریو و فیلم از دهه 50 با موج نو سینمای ایران و به همت چهره‌هایی چون ابراهیم گلستان، داریوش مهرجویی و... به ایران آمد. کارهای آقای مهرجویی که من هم در آنها مشارکت داشتم مثل «گاو»، «آقای هالو»، «دایره مینا»، «پستچی»، «مدرسه‌ای که می‌رفتیم» و... واقعاً کارهای قابل مقایسه‌ای با فیلم‌های بزرگ دنیا بود. به همین دلیل فیلم «گاو» در جشنواره‌های جهانی حضور یافت و جوایزی هم کسب کرد.»نصیریان که در دهه شصت و پس از حذف ستاره‌های سینمای پیش از انقلاب با وجود ایجاد عرصه‌ای برای بیشتر دیده شدن او و هم‌نسلانش، همچنان وسواس در انتخاب را حفظ کرده صحبت‌هایش را با تأکید بر رشد سینمای ایران در این دهه و در سال‌های پس از انقلاب ادامه می‌دهد:«معتقدم بعد از انقلاب سینما رشد کرد. فیلمفارسی به کلی کنار گذاشته شد و آن روال نو و تازه‌ای که در سینما به وجود آمده بود بیشتر رشد کرد بخصوص با ظهور نسل جوان، تازه‌نفس و پرانرژی که با فکرها و ایده‌های تازه و نو وارد حیطه سینما شدند. درست است که سینما هنر صنعت است ولی جنبه هنر که محصول خلاقیت و کار انسان است و نه ابزار، بر وجه صنعت چیره است. جوان‌هایی که وارد این حیطه شدند با استعداد و صاحب فکرهایی تازه بودند. ضمن اینکه با گسترش اینترنت، ارتباط با دنیا راحت‌تر شد و بیشتر توانستیم از ایده‌ها، فکرها و ساختارهای آن آگاه شویم. نسل نو خیلی خوب پیشرفت کرد.»   تحسین نسل جوان به عنوان خلف شایسته این بازیگر که خود ترکیبی از هوش، جدیت در کار و دانش است، بر نوآوری، تفکر و اندیشه فراتر از ابزار و تکنولوژی در سینما تأکید دارد و در ادامه می‌گوید: «اندیشه و فکرهای تازه، سینما را ساخت. از داریوش مهرجویی تا همین احمدرضا معتمدی که در آیین بزرگداشتش در اختتامیه جشنواره فیلم فجر از تعالی سینمای ایران گفتم، فلسفه خوانده‌اند. بازهم می‌گویم ابزار، سرمایه‌گذاری و تکنیک مهم است اما انسان است که سینما را می‌سازد، اما خب یک مقدار گیر ممیزی برای این فعالیت‌ها ایجاد خلل و مانع می‌کند که اگر این موانع کمتر شود، فکر می‌کنم خلاقیت‌ها خیلی مؤثرتر بروز خواهند یافت.» نصیریان به شخصیت‌ آبزورد کاظم خان در فیلم «مسخره باز» به‌عنوان یکی از نمونه‌های موفق کارنامه کاری‌اش در همکاری با فیلمسازان جوان اشاره می‌کند و در ادامه نسل نو را چه در زمینه فیلمسازی و چه بازیگری، خلف شایسته برای پیشکسوتان این حوزه می‌خواند: «نسل جوان امروز پرچمدارهای خوب این حوزه هستند. این جوان‌ها هستند که فکرهای تازه و انرژی‌های تازه را به سینما می‌آورند و یکی دو تا هم نیستند. در بازیگری، کارگردانی و در نویسندگی درخشان هستند. همیشه گفته‌ام هر دوره و نسلی استعدادهای خودش را به سینما می‌آورد. حضور همین جوان‌ها و توجه به پیشرفت تکنولوژی، ابزار و سرمایه‌گذاری باعث شده  کم کم سینمای ایران در جشنواره‌های جهانی حرفی برای گفتن داشته باشد و از کن و ونیز تا اسکار جوایز درخشان کسب کند.»   عطر و طعم ایرانی و اخلاق انسانی اما همان‌طور که خود نصیریان تأکید دارد متر و معیار موفقیت را صرفاً نمی‌شود در خارج از مرز ایران و دیده شدن در مجامع بین‌المللی جست‌وجو کرد. به‌عنوان نمونه مگر می‌شود در همین روز از سینمای ملی صحبت کرد و در جست‌وجوی آدرس آن به علی حاتمی، ایرانی‌ترین فیلمساز ایران نرسید. نصیریان به بهانه روز ملی سینما از علی حاتمی یاد کرده و می‌گوید: «آقای حاتمی از تئاتر آمد، بچه تئاتر بود. نمایشنامه می‌نوشت و اجرا می‌کرد و همین اندوخته‌ها را به سینما آورد. با او انس و الفتی داشتم. افکار بسیار ظریفی داشت. خیلی ایرانی بود. ایران‌دوست بود. داستان‌های ملی و فرهنگ ایرانی را وارد سینما کرد. برای فرهنگ ایران و تمام اشیای آن ارزش قائل بود. در چیدمان آنها با وسواس و دقت عجیبی کار می‌کرد. خیلی برای من جذاب بود. فارغ از تمام اینها و هنر فیلمسازی، رفتار حاتمی به‌عنوان یک انسان تحسین‌برانگیز بود؛ مهربان بود، نه با من بلکه با همه. نمونه‌اش کاری بود که در بخش بازی من در نقش ابوالفتح در «هزاردستان» کرد؛ تعدادی از مطرب‌ها و ساز‌زن‌های کافه‌های لاله‌زار که به خاطر شرایط مشاغل قبلی‌شان بیکار شده بودند را به‌عنوان هنرور و سیاهی لشکر سر کار آورد تا چند ماهی زندگی‌شان تأمین شود. حدود 6-5 ماه با اتوبوس از نقطه‌ای در تهران آنها را همراه زن و بچه‌‌هایشان سوار می‌کردند و به شهرک می‌آوردند تا به‌عنوان هنرور در بازارچه و... حضور داشته باشند. حاتمی با محبت، انسان‌دوست و محترم بود. فکر، قلم و زبان دیالوگ نویسی‌اش فوق‌العاده بود. کارهایش عطر و طعم ایران داشت ولی خب هیچ‌کدام راهی به جشنواره‌های جهانی پیدا نکرد.» نصیریان که خود بازیگری با توانایی‌ها و قابلیت‌های بازیگری در حد استانداردهای جهانی است اما در همین جشنواره فیلم فجر هم تنها یک بار آن هم در ادوار اخیر جایزه این رویداد ملی را کسب کرده،  ادامه می‌دهد: «البته این اتفاق‌ها هم می‌افتد که علاوه‌ بر فیلمسازها، خیلی بازیگرهای درجه یک داشتیم که از مواهب جشنواره‌های دنیا بهره‌مند نشدند که چیزی از ارزش‌شان کم نمی‌شود ولی خب پاره‌ای هم که بهره‌مند شدند باعث افتخار و خشنودی ما هستند.»   پول و ابزار سینما نمی‌سازد، انسان سینما را می‌سازد آرزوی نصیریان در روز ملی سینما برطرف شدن موانع برای بروز خلاقیت در نسل جوان است: «آرزویم این است که گرفت و گیرهای ممیزی کم شود تا بچه‌های ما بتوانند استعداد و خلاقیت درونی‌شان را ابراز کنند. سرمایه‌گذاری در سینما جدی‌تر شود و ابزارهای به روز و تکنیک‌های  نو وارد سینما شوند، البته گفتم که ابزار و پول و اینها سینما نمی‌سازد؛ سینما را انسان می‌سازد یعنی خلاقیت‌های انسانی، فکر و اندیشه.»   این بازیگر پیشکسوت در پاسخ به سؤالی مبنی بر توصیه‌اش به نسل‌های تازه با تأکید بر این موضع که اهل موعظه و پند نیست به‌عنوان تحفه‌ای از گنجینه‌ کارنامه چند دهه بازیگری‌اش می‌گوید: «برخی حرف‌ها و ضرب‌المثل‌ها در گذشته بود که وقتی پدر و مادرهای ما می‌گفتند ما که جوان بودیم و نمی‌فهمیدیم، می‌خندیدیم. حرف من به نسل جوان از همین دست حرف‌ها و یکی از همین ضرب‌المثل‌ها است؛ همان جمله معروف «نابرده رنج گنج میسر نمی‌شود.» باید زحمت کشید تا به جایی رسید. این جوان‌هایی که به واسطه اسم و رسم و امکانات مالی وارد سینما می‌شوند هرگز هنرمند نخواهند شد. کسی که با عشق و دلبستگی به هنر نمایش و سینما می‌آید یک آدم دیگر است؛ دلسپرده است. بچه‌های جوان ما باید بدانند هنر و خلاقیت به این سادگی نیست که با چند صباح کار در این حوزه به دست بیاید. باید زحمت کشید، مطالعه کرد، اندوخته تجربی و فکری و اندیشه داشت. پاسخ من به نسل جوان علاقه‌مند، تمرین و تمرین و تمرین است. هنرمند شدن سهل و ساده‌انگارانه نیست. زحمت و رنج دارد.»   لذت کار خلاقانه قابل قیاس با هیچ دستمزدی نیست در کارنامه کاری نصیریان اگرچه نقاط درخشان کم نیست اما مثل هر بازیگری فیلم و سریال ضعیف هم دیده می‌شود با وجود این واضح است که کوشیده امتیاز گزیده‌کاری را حفظ کند و وسوسه دریافت دستمزد بیشتر یا موقعیت‌های خاص در بازیگری نشود. این بازیگر صحبت‌هایش را با این تکمله به پایان می‌رساند:«اگر می‌خواهی به آن گنج خلاقیت هنری برسی، باید رنج ببری. باید تلاش کنی و استمرار داشته باشی. کار گروهی کنی، در کار گروهی است که می‌توانید همدیگر را نقد کنید، با هم صحبت کنید و از همین صحبت‌ها ایده‌ها و تجربه‌های تازه خلق شود. اگر به خاطر هنر آمده باشی همین خلاقیت و آفرینش لذتی به هنرمند می‌دهد که دست‌نیافتنی است و با هیچ پولی کسب کردنی نیست. اولین کسی که از کار خلاقانه لذت می‌برد خود هنرمند است.»   انتهای پیام/      

منبع: ایران آنلاین

کلیدواژه: سینمای ایران نسل جوان جوان ها

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت ion.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «ایران آنلاین» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۵۹۹۲۰۶۳ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

تجربه سینما ترس، ترسناک‌ترین در ایران

سینما ترس یا اتاق تماشای فیلم‌های ترسناک، مکانی است که با دقت طراحی شده تا تجربه‌ای هیجان‌انگیز و مرموز را برای بازدیدکنندگان به ارمغان آورد. دیوار‌ها معمولاً با پوستر‌های کلاسیک و مدرن فیلم‌های وحشت آراسته شده‌اند، ایجاد فضایی تاریک و نیمه تار با نورپردازی مهتابی که هر گوشه‌ای از اتاق را به‌آرامی روشن می‌کند. صدا‌های زمینه‌ای مانند وزوز باد، جیرجیر درب‌های قدیمی و گهگاه صدای جیغ زننده، حس تنش و اضطراب را تقویت می‌کند.

به گزارش روزیاتو، صندلی‌ها به‌گونه‌ای طراحی شده‌اند که راحتی و درعین‌حال، حس حبس‌شدگی را به تماشاگران القا می‌کنند، و این امر باعث می‌شود که تجربه تماشای فیلم بسیار فراگیر و واقع‌گرایانه‌تر به نظر برسد. این اتاق، مکانی است که واقعیت و خیال به شکلی درهم‌تنیده شده‌اند تا یک تجربه بی‌نظیر و به‌یادماندنی را خلق کنند.

سینما ترس: وحشت در دل نمایش

سینما ترس جذابیت خاصی دارد؛ زیرا به تماشاگران امکان می‌دهد که حدود احساسات خود را در محیطی کنترل‌شده بیازمایند. این نوع سینما با ترکیبی از دکوراسیون ترسناک، افکت‌های صوتی و بصری مهیج و داستان‌های پرتنش، فضایی ایجاد می‌کند که تماشاگران را به‌شدت درگیر کرده و حس هیجان و کنجکاوی را در آن‌ها برمی‌انگیزد.

برای بسیاری، لذت‌بردن از فیلم‌های ترسناک در چنین محیطی فرصتی است برای فرار از واقعیت و تجربه حس‌هایی که در زندگی روزمره کمتر به آن‌ها پرداخته می‌شود. علاوه بر این، ماجراجویی در مواجهه با ترس‌ها و دیدن چگونگی برخورد دیگران با موقعیت‌های مشابه می‌تواند بسیار آموزنده و سرگرم‌کننده باشد. این تجربه‌ها نه‌تن‌ها از نظر فردی بلکه به‌عنوان یک فعالیت اجتماعی نیز جذاب است، زیرا افراد می‌توانند واکنش‌های یکدیگر را در شرایط ترسناک مشاهده کنند و این امر به تعمیق پیوند‌های میان آن‌ها کمک می‌کند.

جو سینما ترس چگونه است؟ چه اتفاقاتی رخ می‌دهد؟

تجربه سینما ترس همچنین به ما اجازه می‌دهد تا با ترس‌های نهفته خود مواجه شویم و آن‌ها را در محیطی امن و کنترل‌شده مدیریت کنیم. این فرایند می‌تواند تأثیرات روان‌شناختی مثبتی داشته باشد، چرا که با یادگیری برخورد با ترس‌ها، می‌توانیم در موقعیت‌های استرس‌زای واقعی نیز با اعتمادبه‌نفس بیشتری عمل کنیم. فیلم‌های ترسناک و سینما ترس با ایجاد هیجان در کنار ترس، نوعی رهایی عاطفی را فراهم می‌کنند که می‌تواند بسیار رهاکننده و لذت‌بخش باشد.

علاوه بر این، سینما ترس به‌عنوان یک پدیده فرهنگی عمیق‌تر از یک سرگرمی ساده عمل می‌کند. این نوع سینما به طرف‌داران اجازه می‌دهد تا به‌گونه‌ای خلاقانه با مفاهیم مرگ، بقا و ماوراءالطبیعه کنار آیند. فیلم‌های ترسناک غالباً نماد‌ها و تم‌هایی را شامل می‌شوند که به بینندگان فرصت می‌دهند در مورد موضوعات بنیادین انسانی مانند اخلاق، قدرت، و هویت تفکر کنند.

این عمق فکری، تجربه تماشای فیلم در سینما ترس را به یک ماجراجویی فکری تبدیل می‌کند که فراتر از ترس و هیجان سطحی است؛ بنابراین، سینما ترس به‌عنوان یک محفل اجتماعی که در آن افراد می‌توانند احساسات و افکار خود را به اشتراک بگذارند و درباره آن‌ها بحث کنند، عمل می‌کند، و این خود باعث تقویت ارتباطات انسانی و فهم عمیق‌تری از تجربه انسانی می‌شود.

چه اتفاقاتی ممکن است رخ دهد؟

وقتی صحبت از تجربه سینما ترس می‌شود، مجموعه‌ای از اتفاقات و تجربیات مختلف درهم‌تنیده می‌شوند که با هدف افزایش هیجان و ترس طراحی شده‌اند:

پخش فیلم‌های ترسناک:

فیلم‌هایی با داستان‌های متنوع که شامل عناصر وحشت، معما، و تعلیق هستند، پخش می‌شوند. این فیلم‌ها ممکن است شامل داستان‌هایی درباره ارواح، موجودات فراطبیعی، قاتلین زنجیره‌ای یا سناریو‌های بقاء در شرایط سخت باشند.

تأثیرات صوتی و بصری:

اتاق‌های سینما ترس اغلب با سیستم‌های صدای پیشرفته و تأثیرات بصری همچون نورپردازی مخصوص، دود و حتی افکت‌های خاص مانند تکان دادن صندلی‌ها تجهیز می‌شوند تا تجربه‌ای واقع‌گرایانه‌تر ایجاد کنند.

دکوراسیون تم‌دار:

دیوار‌ها و فضای داخلی سینما معمولاً با تم‌های وحشت‌آور طراحی می‌شوند، مانند اتاق‌های تاریک با تصاویر و مجسمه‌های ترسناک که فضایی مضطرب و مرموز ایجاد می‌کنند.

واکنش‌های تماشاچیان:

بخشی از تجربه سینما ترس، تماشای واکنش‌های دیگران در هنگام تماشای فیلم است. فریادها، پریدن از جا، و حتی خنده در مواقع ترسناک، بخشی از تجربه اشتراکی است که می‌تواند ترس را کاهش دهد و تجربه را لذت‌بخش‌تر کند.

مواجهه با ترس‌ها:

سینما ترس فرصتی برای مواجهه با ترس‌های شخصی فراهم می‌کند. این تجربه به تماشاچیان امکان می‌دهد که ترس‌های خود را در محیطی امن و کنترل‌شده کاوش کنند و رویارویی با آن‌ها می‌تواند به‌عنوان یک نوع درمان شخصی عمل کند.

تجربه‌های اجتماعی:

سینما ترس، به‌عنوان یک فعالیت اجتماعی، افراد را برای تجربه‌ای مشترک دور هم جمع می‌کند. این می‌تواند به تقویت پیوند‌های دوستی کمک کند و فرصتی برای ایجاد خاطرات مشترک فراهم آورد.

چه چیز‌هایی در سینمای ترس در انتظار ماست؟

اگر علاقه‌مند به تجربه یک حس خاص و جذاب هستید که تاکنون از ترس و وحشت نداشتید، به‌جرئت سینما ترس یکی از خاص‌ترین و ویژه‌ترین انتخاب‌هایی است که می‌تواند پیش و روی شما قرار بگیرد. بنا به دلایل ذیل:

آدرنالین: تماشای فیلم ترسناک، هورمون آدرنالین را در بدن آزاد می‌کند که باعث ایجاد حس هیجان و ترس می‌شود. این حس برای بسیاری از افراد لذت‌بخش است.

ترشح اندورفین:

ترسیدن در حین تماشای فیلم ترسناک، باعث ترشح اندورفین در بدن می‌شود. اندورفین نوعی مسکن طبیعی است که به کاهش درد و اضطراب کمک می‌کند.

مواجهه با ترس:

سینما ترس فرصتی برای افراد فراهم می‌کند تا با ترس‌های خود در محیطی امن روبرو شوند. این امر می‌تواند به آن‌ها در غلبه بر ترس‌هایشان در دنیای واقعی کمک کند.

فرار از واقعیت:

تماشای فیلم ترسناک، راهی برای فرار از مشکلات و استرس‌های دنیای واقعی است.

احساس همبستگی:

تماشای فیلم ترسناک با دیگران، می‌تواند حس همبستگی و تعلق خاطر را در افراد ایجاد کند.

سرگرمی:

سینما ترس می‌تواند سرگرم‌کننده و هیجان‌انگیز باشد.

تفکربرانگیز:

برخی از فیلم‌های ترسناک، پیام‌های عمیقی در مورد جامعه، انسان و یا فلسفه دارند که می‌تواند باعث تفکر و تأمل در بیننده شود.

تنوع:

ژانر وحشت، تنوع بسیار زیادی دارد و فیلم‌های مختلفی در این ژانر ساخته شده است که می‌توانند سلیقه‌های مختلف را راضی کنند.

رزرو و خرید بلیط سینمای ترس

انتخاب داستان و ژانر مناسب برای تجربه سینما ترس نقش مهمی در تعیین شدت و نوع هیجانی که تماشاگران تجربه می‌کنند، ایفا می‌کند. به طور معمول، انتخاب‌ها شامل ژانر‌هایی مانند وحشت کلاسیک، ماوراءالطبیعه، هیولاها، روان‌شناختی، و بقا می‌شوند.

فیلم‌های وحشت کلاسیک مانند “دراکولا” یا “فرانکنشتاین” تجربه‌ای نوستالژیک و ترسناک را ارائه می‌دهند. ژانر ماوراءالطبیعه، با فیلم‌هایی مانند “کانجورینگ”، باتکیه‌بر عناصر فراطبیعی و روح‌ها، حس ترس عمیق‌تر و مبهم‌تری را به تماشاگران منتقل می‌کند. فیلم‌هایی با تم هیولا مانند “گودزیلا” یا “علی‌رغم” به دلیل مواجهه با موجودات غول‌پیکر و ترسناک، اغلب باعث ترس و هیجان می‌شوند.

ژانر روان‌شناختی، مانند “سایکو” یا “جنون”، بر روی تنش‌های درونی و تأثیر آن‌ها بر رفتار انسان تمرکز می‌کند، ایجاد یک تجربه مضطرب‌کننده و فکربرانگیز که ممکن است به تماشاگران کمک کند تا با ترس‌های درونی خود مواجه شوند. نهایتاً، فیلم‌های بقا مانند “بازمانده” یا “جزیره شاتر” که در آن‌ها شخصیت‌ها برای زنده‌ماندن در شرایط سخت تلاش می‌کنند، می‌توانند حس تنش و هیجان فوق‌العاده‌ای را ایجاد کنند.

انتخاب داستان و ژانر بسته به سلیقه و تحمل ترس تماشاگران، می‌تواند بر این تجربه تأثیر بگذارد و محیطی را ایجاد کند که در آن ترس و هیجان به طور موثری با یکدیگر ترکیب شوند.